الرئيسية
احمد ساب نور راحت المطعم وطلع هو يغير لكن خد وقت كتير اوي لانه مش عارف يلبس الترنج اللي من السعوديه الجديد محتار يلبس انهه وش اصله وشين زي بعض ما علينا احمد اتخنق راح رامي الترنج ولبس ترنج غيره ونزل نفض لنور و راح يدور علي الوليه مش لاقها في نفس الوقت نور قلقت علي احمد راحت تدور عليه واخيرا
نور : كنت فين يا بني
احمد : ماكنتش وهروح فين يعني
نور : بس ايه الشياكه دي هو دا التنرنج اللي جايبه من السعوديه
احمد : لا التاني فوق في الاوضه مرضتش البسه الواحد المفروض ميلبسش اللبس الدامد بتاعه من اول الرحله إكده
" احمد مش عايز يعرف نور انه مش عارف يلبسه عشان مش تتضحك عليه " اه يا كداب
نور : طيب يلا عشان نروح نكمل اكل
احمد : يالهوي انتي هتكلي تاني انتي مش فطرتي
نور : لا انا كلت حاجات بسيطه كده مستنيياك عشان تفطر معايا
احمد : ماشى يا جمر ربنا يخليكي
نور : يلا يا احمد
احمد : جرسوووووووووووووون انت يااااااااااااااااض
نور : بس يا احمد الناس بتبص علينا هو هيجيلنا المنيو بتاعه الاكل دلوقتى
احمد : منه مين هي منه دي شغاله معاه
نور : يالهوي المنيو المنيو
احمد : اه منيو مش منه مين منيو دا بقه
نور : يالهوي يا بني ليسته الاكل
احمد : اه ماتقولي كده من الاول لازم تجيبي منه يعني الاول
نور : طيب شوف هتاكل ايه
احمد : طيب انا هاخد ايه دا مافيش فول طعميه برنجان ايه الاكل دا
نور : هو انت في البلد الفطار هنا زبده مربه جبنه حاجات خفيفه كده
احمد : والحاجات دي بتشبع ولا هنجوع منها
نور : يعني كل لحد ماتشبع دا اوبن بوفيه
احمد : طيب بص يا كابتن هاتلي 5 زبده و10 مربه و 5 جبنه و10 عيش
الكابتن : ليه يا فندم انت عازم حد
احمد : وانت مالك يا سسقيل اه عازم نفسي علي الفطار شوف الانسه تاكل ايه
نور : هتلي زبده ومربه وجبنه ورغيف عيش بس
الكابتن : اي خدمه تانيه
احمد : متشكرين يا خفه روح يلا يااض
نور : ايه ده يا احمد عامل الولد بشكل احسن شويه
احمد : يا عني اطلع البس بدله واكلمه عشان اكلمه كويس
نور : هههههههههههههههههههههههه يخربيت عقلك يا احمد مش قصدى
احمد : هو الراجل اتاخر كده ليه انت يا عم جعانين
نور : يالهوي براحه يا احمد الناس بتضحك عليك
احمد : ليه هو انا بكلمه وانا واقف علي ايدي طب يلا والله منا واكل
نور : خلاص يا احمد برحتك بس انا جعانه
احمد : يلا نروح ناكل في حته تانيه
وخدها احمد و هيروحو ياكلو فى حته تانيه
احمد بعد ما حلف على نور انهم يفطروا في مكان تاني
وهما طالعين لاقى الوليه اللي كان عايز يكلمها
وشه احمر وراح لنور قالها
احمد : نور عشان خاطرك انتي بس هنرجع ناكل في المطعم عشان انتي شكلك جعانه
نور : مرسيي يا احمد علي زوقك " طيبه ماتعرفش اللي فيها " خالص
احمد : هو الجارسون اتاخر كده ليه انت ياااااااااااااااااااااض
احمد : فين الوكل
نور : اهو جاي اهو
الكابتن : اتفضلوا الاكل بالهنا والشفا
نور : ميرسيي
احمد : يلا ياض من هنا
نور : ايه يا احمد خلي قلبك رقيق عن كده
احمد : طيب يا سيتي بقلك ايه يا نور ما تيجي تعدي مكاني
نور : ليه يا احمد
احمد : يعني تعالي بس
نور : طيب تعالي اما اشوف اخرتها معاك
طيبه اصل الوليه كانت اعده ورا احمد و هوا كان عاوز يبصلها
احمد : سرح في عيون الوليه ونسي الاكل ونور
نور : احمد احمد " احمد مش هنا " انت يا احمد انت روحت فين
احمد : ايوه بتقولي حاجه
نور : يالهوي انت ده كله ومش معايا انت سرحان في ايه
احمد : سرحان عبد البصير
نور : هههههههه خفيف سرحان فيه ايه بجد وبتبص فيا كده ليه
احمد : انا ببص عليكي انتى بتتلككي ولا ايه هبصلك ليه يعنى
نور : بتتلكك راحت نور بصت وراها لاقت الوليه بتتضحك لاحمد واحمد سرحان معاها
تش تش تش نور دلقت الميه فوق هدوم احمد
احمد : ايد دا يا نور ينفع كده الترنج اتبل هخرج ازاى دلوقتى
نور : احسن عشان تسرح برحتك بعد كده انا ماشيه
احمد : خدي بس يا مجنونه مالك زعلتى ليه بس
نور سابت احمد وتطلعت اوضتها وزعلانه احمد تطلعلها عشان يصالحها
احمد : نور خلاص بقي انا اسف بجد
نور : اسف علي ايه
احمد : عشان بصيت للوليه
نور : وانا مالي ما تتحرق انت وهي " ونور يا عيني هتموت عشان بص للوليه " ومتغاظه
احمد : اتحرق كده طب انا ماشي راجع البلد ومش هتشوفي وشي تاني غير علي الدراسه
نور : احسن روح
احمد : كده طيب شكرا علي الرحله الجميله دى
نور سمعت اوضه احمد بتتفتح وطالع بالشنط ونازل من علي السلم
نور جريت ورا ولاقيته بيكلم في التليفون من الريسبشن بيكلم مين
احمد : الو
جارته : الووووووووووو مين معايا في التليفون بس ازاي دخلت جوه هههههههههههههه
احمد : مش وقت استظراف امك دلوجيت
جارته : ايه يا واد الخفه دي مين معايا
احمد : انا احمد اللي اتهبب وساكن في الشقه اللي جدامك
جارته : اه حماده ميدو مودي ازيك يا واد يا موودي عامل ايه انت فين وازاي اخبارك
احمد : انا في شرم الشيخ
جارته : مش كنت تقولي يا واد كنا رحنا سوا
احمد : تيجي فين يا وليه دا انتي لو شوفتي النسوان اللي هنا تنتحري
جارته :جاتك ايه يا ميدو عسل بس عسل اسود تلاقيك معاك الجثه اللي كلمتك قبل كده هي لسه عايشه يا واد هي مش ماتت في التليفون
احمد : عيطوا عليكى بدري يا شيخه بتفولي في وش البت ده انتي خارجه من الترب بكفاله يا وليه روحي موتي (نور سمعت الكلام دا وشها نور من الفرحه )
جارته : انا يا ميدو انا يا واد لو عايزه اكون زي جوليا روبرت هكون
احمد : جوليو ابو ربع جنيه انتي بتكلي الحاجات دي يا وليه
جارته : جاتك ايه يا ميدو يخربيت عقلك سكر سكر انت بتتصل ليه بقي
احمد : بجولك ايه انا نسيت المفتاح تحت الدواسه اللي قدام الشقه خديه خلي معاكي لحد مرجع انا راجع النهارده
نور : كنت فين يا بني
احمد : ماكنتش وهروح فين يعني
نور : بس ايه الشياكه دي هو دا التنرنج اللي جايبه من السعوديه
احمد : لا التاني فوق في الاوضه مرضتش البسه الواحد المفروض ميلبسش اللبس الدامد بتاعه من اول الرحله إكده
" احمد مش عايز يعرف نور انه مش عارف يلبسه عشان مش تتضحك عليه " اه يا كداب
نور : طيب يلا عشان نروح نكمل اكل
احمد : يالهوي انتي هتكلي تاني انتي مش فطرتي
نور : لا انا كلت حاجات بسيطه كده مستنيياك عشان تفطر معايا
احمد : ماشى يا جمر ربنا يخليكي
نور : يلا يا احمد
احمد : جرسوووووووووووووون انت يااااااااااااااااض
نور : بس يا احمد الناس بتبص علينا هو هيجيلنا المنيو بتاعه الاكل دلوقتى
احمد : منه مين هي منه دي شغاله معاه
نور : يالهوي المنيو المنيو
احمد : اه منيو مش منه مين منيو دا بقه
نور : يالهوي يا بني ليسته الاكل
احمد : اه ماتقولي كده من الاول لازم تجيبي منه يعني الاول
نور : طيب شوف هتاكل ايه
احمد : طيب انا هاخد ايه دا مافيش فول طعميه برنجان ايه الاكل دا
نور : هو انت في البلد الفطار هنا زبده مربه جبنه حاجات خفيفه كده
احمد : والحاجات دي بتشبع ولا هنجوع منها
نور : يعني كل لحد ماتشبع دا اوبن بوفيه
احمد : طيب بص يا كابتن هاتلي 5 زبده و10 مربه و 5 جبنه و10 عيش
الكابتن : ليه يا فندم انت عازم حد
احمد : وانت مالك يا سسقيل اه عازم نفسي علي الفطار شوف الانسه تاكل ايه
نور : هتلي زبده ومربه وجبنه ورغيف عيش بس
الكابتن : اي خدمه تانيه
احمد : متشكرين يا خفه روح يلا يااض
نور : ايه ده يا احمد عامل الولد بشكل احسن شويه
احمد : يا عني اطلع البس بدله واكلمه عشان اكلمه كويس
نور : هههههههههههههههههههههههه يخربيت عقلك يا احمد مش قصدى
احمد : هو الراجل اتاخر كده ليه انت يا عم جعانين
نور : يالهوي براحه يا احمد الناس بتضحك عليك
احمد : ليه هو انا بكلمه وانا واقف علي ايدي طب يلا والله منا واكل
نور : خلاص يا احمد برحتك بس انا جعانه
احمد : يلا نروح ناكل في حته تانيه
وخدها احمد و هيروحو ياكلو فى حته تانيه
احمد بعد ما حلف على نور انهم يفطروا في مكان تاني
وهما طالعين لاقى الوليه اللي كان عايز يكلمها
وشه احمر وراح لنور قالها
احمد : نور عشان خاطرك انتي بس هنرجع ناكل في المطعم عشان انتي شكلك جعانه
نور : مرسيي يا احمد علي زوقك " طيبه ماتعرفش اللي فيها " خالص
احمد : هو الجارسون اتاخر كده ليه انت ياااااااااااااااااااااض
احمد : فين الوكل
نور : اهو جاي اهو
الكابتن : اتفضلوا الاكل بالهنا والشفا
نور : ميرسيي
احمد : يلا ياض من هنا
نور : ايه يا احمد خلي قلبك رقيق عن كده
احمد : طيب يا سيتي بقلك ايه يا نور ما تيجي تعدي مكاني
نور : ليه يا احمد
احمد : يعني تعالي بس
نور : طيب تعالي اما اشوف اخرتها معاك
طيبه اصل الوليه كانت اعده ورا احمد و هوا كان عاوز يبصلها
احمد : سرح في عيون الوليه ونسي الاكل ونور
نور : احمد احمد " احمد مش هنا " انت يا احمد انت روحت فين
احمد : ايوه بتقولي حاجه
نور : يالهوي انت ده كله ومش معايا انت سرحان في ايه
احمد : سرحان عبد البصير
نور : هههههههه خفيف سرحان فيه ايه بجد وبتبص فيا كده ليه
احمد : انا ببص عليكي انتى بتتلككي ولا ايه هبصلك ليه يعنى
نور : بتتلكك راحت نور بصت وراها لاقت الوليه بتتضحك لاحمد واحمد سرحان معاها
تش تش تش نور دلقت الميه فوق هدوم احمد
احمد : ايد دا يا نور ينفع كده الترنج اتبل هخرج ازاى دلوقتى
نور : احسن عشان تسرح برحتك بعد كده انا ماشيه
احمد : خدي بس يا مجنونه مالك زعلتى ليه بس
نور سابت احمد وتطلعت اوضتها وزعلانه احمد تطلعلها عشان يصالحها
احمد : نور خلاص بقي انا اسف بجد
نور : اسف علي ايه
احمد : عشان بصيت للوليه
نور : وانا مالي ما تتحرق انت وهي " ونور يا عيني هتموت عشان بص للوليه " ومتغاظه
احمد : اتحرق كده طب انا ماشي راجع البلد ومش هتشوفي وشي تاني غير علي الدراسه
نور : احسن روح
احمد : كده طيب شكرا علي الرحله الجميله دى
نور سمعت اوضه احمد بتتفتح وطالع بالشنط ونازل من علي السلم
نور جريت ورا ولاقيته بيكلم في التليفون من الريسبشن بيكلم مين
احمد : الو
جارته : الووووووووووو مين معايا في التليفون بس ازاي دخلت جوه هههههههههههههه
احمد : مش وقت استظراف امك دلوجيت
جارته : ايه يا واد الخفه دي مين معايا
احمد : انا احمد اللي اتهبب وساكن في الشقه اللي جدامك
جارته : اه حماده ميدو مودي ازيك يا واد يا موودي عامل ايه انت فين وازاي اخبارك
احمد : انا في شرم الشيخ
جارته : مش كنت تقولي يا واد كنا رحنا سوا
احمد : تيجي فين يا وليه دا انتي لو شوفتي النسوان اللي هنا تنتحري
جارته :جاتك ايه يا ميدو عسل بس عسل اسود تلاقيك معاك الجثه اللي كلمتك قبل كده هي لسه عايشه يا واد هي مش ماتت في التليفون
احمد : عيطوا عليكى بدري يا شيخه بتفولي في وش البت ده انتي خارجه من الترب بكفاله يا وليه روحي موتي (نور سمعت الكلام دا وشها نور من الفرحه )
جارته : انا يا ميدو انا يا واد لو عايزه اكون زي جوليا روبرت هكون
احمد : جوليو ابو ربع جنيه انتي بتكلي الحاجات دي يا وليه
جارته : جاتك ايه يا ميدو يخربيت عقلك سكر سكر انت بتتصل ليه بقي
احمد : بجولك ايه انا نسيت المفتاح تحت الدواسه اللي قدام الشقه خديه خلي معاكي لحد مرجع انا راجع النهارده
